ινομυώματα

Καλοήθεις όγκοι της μήτρας που αποτελούνται από τους δύο θεμελιώδεις ιστούς, τον συνδετικό και τον μυϊκό. Συνιστούν τους πιο συνηθισμένους όγκους του γεννητικού συστήματος. Ανάλογα με το μέγεθος και τη θέση του ι. προκαλούνται αυτόματες αποβολές, πρόωροι τοκετοί ή και στείρωση. Το ι. μπορεί να είναι μεμονωμένο, να διαγράφεται καλά και να εντοπίζεται εύκολα. Οι διαστάσεις του μπορεί να φτάνουν τις διαστάσεις του κεφαλιού ενός εμβρύου ή να είναι μεγαλύτερες. Ωστόσο, τις περισσότερες φορές, η μήτρα μπορεί να έχει πολλά ι. Μερικά από αυτά ενδέχεται να είναι βυθισμένα στα τοιχώματα του οργάνου, άλλα να βρίσκονται στην εξωτερική επιφάνεια της μήτρας, σαν καρούμπαλα, άλλα να εντοπίζονται στην εσωτερική επιφάνεια και άλλα να κρέμονται από ένα είδος μίσχου σαν κεράσια. Η θέση, το σχήμα και ο όγκος των ι. ποικίλλουν. Εκτός από την αύξηση του όγκου της μήτρας, τον πόνο, την αίσθηση βάρους και δυσφορίας στο υπογάστριο, τη δυσμηνόρροια, το ι. προκαλεί συνήθως αιμορραγίες της μήτρας με μορφή μηνορραγιών (παράταση της έμμηνης ρύσης με άφθονο αίμα) και μητρορραγιών (αιμορραγία από τη μήτρα σε χρόνο ανεξάρτητο από την έμμηνο ρύση). Τα ι. επιτρέπουν συνήθως –ειδικά στις νέες ακόμα γυναίκες– μια συντηρητική χειρουργική επέμβαση. Για να αφαιρεθεί ο όγκος που βρίσκεται στο πάχος του τοιχώματος της μήτρας, πρέπει να πραγματοποιηθεί εντομή στο ίδιο το τοίχωμα και αμέσως μετά να γίνει ραφή, διατηρώντας ακέραιο το όργανο. Αντίθετα, όταν το ι. εμφανίζεται ως ένας καρπός με μίσχο, αρκεί να κοπεί το στέλεχός του προκειμένου να αφαιρεθεί. Όμως, όταν τα ι. είναι πάρα πολλά και πολύ μεγάλα και η ηλικία της γυναίκας υπερβαίνει το 40ό έτος, είναι απαραίτητη η επέμβαση για την αφαίρεση της μήτρας (υστερεκτομή). Σε περίπτωση εγκυμοσύνης, η πραγματοποίηση εγχείρισης του ι. εξαρτάται από τη θέση και το μέγεθός του καθώς και από την ηλικία της γυναίκας. Προτιμάται η εγχείριση να γίνεται κατά τους πρώτους μήνες της κύησης για λόγους εξασφάλισης, κυρίως της ασθενούς.